-Ωωω ο κύριος KontoStoupis! Είμαι ο Κώστας Στραβός και θα ήθελα να σας πάρω μια συνέντευξη.
-Καλά, στραβός είσαι άνθρωπέ μου; Δε βλέπεις πως τρώω;
-Εεε κύριε, το λέει και το όνομα..Μα πως θα μπορούσατε όμως να τρώτε ΜΠΑΜΙΕΣ;!;
-Δε τα πήγαινα καλά με μερικούς συγγενείς, και είπα να τους φάω!
- Μάλιστα μάλιστα... Δεν θα σας ενοχλήσω για πολύ, ελάτε να σας πάρω μια μικρή συνέντευξη και μπορείτε να συνεχίσετε το φαΐ σας...
-Κανονικά θα έλεγα όχι, αλλά θα πω ναι!
-Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Έχετε κάνει όλη την πολή να τρέμει μόλις ακούει μπάμπιες. Οι πωλήσεις για τις μπάμπιες έχουν μειωθεί κατά 80%! Αλλά, ποιος είναι ο σκοπός σας;
-Τρέμουν μόλις ακουν μπάμιες; Μα γιατί; Τι θα μπορούσαν να τους κάνουν κάτι μικρές μπάμιες; Εντάξειιι, καλάαα! Σίγουρα άμα νευριάσουμε δε λυπόμαστε, δολοφωνούμε!
Το ό,τι έχουν μειωθεί οι πωλήσεις μπάμιας, δε με ενδιαφέρει... Ο σκοπός μου είναι, να πολλαπλασιαστούν κατα πολύ οι τρελοί σε όλο τον κόσμο.
-Οπότε ο σκοπός σας στην πόλη μας είναι να πάρετε ανθρώπους με το μέρος σας και αν δεν δέχονται, να τους σκοτώνετε;
-Να τους σκοτώνουμε; Όχι βέβαια! Να τους βασανίζουμε είναι η σωστή έκφραση. , είδη έχουμε βάλει κάποιες ιδέες για βασανισμό στο μυαλό μας εγώ και ο άρχοντας...
- Μάλιστα... Και πως είναι λοιπόν να είστε αρχηγός μιας ψυχασθενικής ομάδας;
- Τίποτα το ιδιαίτερο, μάλιστα είναι πολύ δύσκολο... έχεις να κάνεις με 13 ψυχασθενείς... δε σε ακούει κανείς! Αλλά πάνω κάτω τα καταφέρνω... ξέρετε, είμαι φοβερός... στο να βασανίζω. Μουαχαχαχαχ!
-Είστε τόσο καλός στο να βασανίζετε εε; Γι'αυτό μπήκατε στο Δαφνί;
-Στο Δαφνί μπήκα γιατί έμπλεξα με κακές παρέες, όπως της Ντίνας και του ΦΑΓΑΝΑ.
-Και πως καταφέρατε τελικά να αποδράσετε από το Δαφνί;
-Ήταν μία ψυχασθενική απόδραση, είχαμε κανονίσει με όλα τα μέλη να συναντηθούμε στην είσοδο! Αλλά πως θα το κάναμε αυτό; Ακούστε...Ήταν η ώρα, που ερχόταν να μας δώσουν τα χάπια, και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νου σας! Έτσι λοιπόν που παει να μου δώσει το χάπι στο στόμα η νοσοκόμα, της δαγκώνω το χέρι, σηκώνομαι και της πετάω το ποτήρι με το νερό στην μουτσούνα της. Σηκώνεται να με πιάσει, αλλά έγινε ένα τοσοδούλικο ατύχημα. , την άρπαξα από το μαλί και την έριξα στην πόρτα... Πήρα μετά την κάρτα της, με την οποία κάρτα άνοιγε ο θάλαμος και έφυγα.Άρα έγινε και φόνος από εμένα... μέχρι στιγμής δύο φόνοι έχουν αποκαλυφθεί. χεχεχε, μουαχαχαχε!
Τόσο απλά δηλαδή! Ωραιά! Τώρα, ας μιλήσουμε λίγο για τα υπόλοιπα μέλη της ομάδος. Για την κ.Ντίνα, τι λετε;
-Ε όχι και κυρία... μία κοντή, και μεγάλη γυναίκα είναι.... και για αυτήν υπάρχουν σχέδια βασανισης, αλλά θα γίνουν αργότερα!
- Ας συνεχίσουμε με τον ΦΑΓΑΝΑ, τι λέτε για αυτόν;
-Τι να πω; Μπορείς εσύ να πεις κάτι για άνθρωπο τεσσάρων τόνων; Αν πεις, πρέπει να πεις καλά λόγια! Αλλιώς τι; Θα σε φάει.Βέβαια είναι καλός άνθρωπος... αδερφός, ψυχασθενής!
-Ενδιαφέρον... Για τον άρχοντα;
-Μεγάλη ψυχή, σύμμαχος σε ότι σχέδιο βασανιστηρίων μου έρθει στο μυαλό! Αυτός μεσολάβησε στο να πάρουμε δωρεάν τον γορίλα που θα βασανίσει μία ΜΠΑΜΙΑ...
-Μάλιστα... Ο ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΣ, καλό παιδί;
-Δε μπορώ να σας πω πολλά, κάθε φορά που τον βλέπω, γυρνάω το κεφάλι μου! Έχει τόσο τρομακτική φάτσα... απορώ πως άντεξε ο Μάκης Ρουφιανάκης!
-Το σουβλάκι; Τι λέτε για αυτό;
-Η ψυχή όλων των ψυχασθενών, είναι η μόνη που αν ο υπουργός την πιάσει! Εγώ ο ίδιος θα πάω και θα του σπάσω το κεφάλι!
-Τέλος, μας έμεινε ο Ρονάλντο, ο ποδοσφαιριστής. Τι έχετε να πείτε για αυτόν;
-Λεφτά, πολλά λεφτά... αυτός μας συντηρεί! Τρόφιμα, νερό... κλπ.
- Αυτό ήταν! Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας!
-Να είσαι καλά... άντε επιτέλους! να συνεχίσω το φαγητό μου...
Ο δημοσιογράφος έδωσε ότι υποσχέθηκε στον ηγέτη, ένα φάρμακο για να ψηλώσει!
SPECIAL THANKS - Kellipop
Επεξεργάστηκε από KontoStoupis, 21 Ιανουάριος 2017 - 18:56:58.