Πολλοί θεωρούν τον λύκο κακό, τον σκοτώνουν, τον φοβούνται και όλα αυτά από τις ιστορίες που αφηγούνται τα υποτιθέμενα θύματά του.Πριν λίγο καιρό διαβάσαμε την ιστορία της κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του λύκου.Καιρός λοιπόν να μάθουμε και την ιστορία <<Τα τρία γουρουνάκια>> από το ίδιο πρόσωπο και να σταματήσουμε να φερόμαστε έτσι:
Βρισκόμουν στην εξοχή που λέτε και μετά από αρκετό καιρό στον δρόμο έψαχνα κάτι για να φάω και ένα μέρος για να με φιλοξενήσει ώστε να ξεκουραστώ. Καθώς προχωρούσα βρήκα δύο γουρουνάκια. Τους φώναξα πως πεινούσα και τους ρώτησα αν έχουν κάτι να μου δώσουν για να συνεχίσω τον δρόμο μου. Και αυτά, τι έκαναν; Με είδαν όλο καχυποψία και μου είπαν «Σιγά μην δώσουμε φαγητό σε ένα λύκο» και έτρεξαν στο σπίτι τους για να κρυφτούν φοβούμενοι την αντίδραση μου.
Εγώ έπρεπε να καταπιώ τον εγωισμό μου και το γεγονός πως θύμωσα με το σχόλιο τους καθώς έπρεπε οπωσδήποτε να φάω κάτι γιατί είχα λιμοκτονήσει. Πήγα λοιπόν στο σπίτι του πρώτου γουρουνιού και του κτύπησα την πόρτα ζητώντας του φαγητό. Αυτό όχι μόνο δεν μου άνοιξε αλλά μου φώναζε να φύγω μακριά και να μην ξανα πατήσω το πόδι μου εκεί πέρα. Ήταν ένα ακόμη ρατσιστικό γουρούνι σκέφτηκα.
Όταν δεν μου άνοιξε κτύπησα με δύναμη την πόρτα και ξαφνικά το σπίτι του γκρεμίστηκε. Δεν περίμενα να γίνει κάτι τέτοιο και έτσι προθυμοποιήθηκα να το βοηθήσω να το φτιάξουμε μαζί ωστόσο αυτό ξεκίνησε να τρέχει με κατεύθυνση το σπίτι του αδερφού του. Εγώ και πάλι με όλη την καλή διάθεση που είχα έφτασα έξω από το επόμενο σπίτι και πάλι για τον ίδιο λόγο.
Τους παρακάλεσα να μου δώσουν και πάλι κάτι να φάω. Αυτοί με έβρισαν και στην συνέχεια με απείλησαν πως θα με κλωτσήσουν αν δεν έφευγα. Εκείνη την ώρα φταρνίστηκα και διαλύθηκε και το σπίτι του δεύτερου γουρουνιού. Και πάλι δεν μπόρεσα να αντέξω πως κατάστρεψα την περιουσία κάποιου άλλου και με όλη την καλοσύνη που είχα προσπάθησα να πείσω το γουρούνι να με αφήσει να φτιάξω τόσο το σπίτι όσο και την σχέση μας αλλά αυτό ξεκίνησε να τρέχει και πάλι παρέα με το άλλο γουρούνι πριν με ακούσουν.
Τα δύο γουρουνάκια εισήλθαν στο σπίτι ενός τρίτου γουρουνιού και ξεκίνησαν να τραγουδούν προσβλητικά προς εμένα τραγούδια. Αυτά καλά είχαν ένα ζεστό σπίτι να μείνουν και ένα βραστό πιάτο φαγητού. Εγώ τι να πω; Όταν έφτασα στο σπίτι που ήταν φτιαγμένο από πέτρα όχι μόνο δεν μου άνοιξαν αλλά με κτύπησαν κιόλας φωνάζοντας μου πως δεν ανήκω στην κοινότητα τους.
Πληγώθηκα βαριά, προσπάθησα να μπω από την καμινάδα για να τους δείξω πως δεν είχα σκοπό να τους κάνω κακό αλλά αυτά με κτύπησαν με ό,τι βρήκαν και με κακοποίησαν άσχημα. Εγώ έφυγα τρέχοντας ωστόσο η ιστορία γράφτηκε όπως ήθελαν αυτά. Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορούσα να αντέξω και γι’ αυτό μετά από αρκετό καιρό που πήρα το θάρρος μεταφέρω την αλήθεια όπως θα έπρεπε να την γνωρίζουν τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι.
